Pomiędzy młotem a kowadłem czyli słów kilka o tolerancji…

Uczestniczyć czy obserwować???

Ostatnio byłam świadkiem a nawet uczestnikiem pewnej sytuacji.

Sprawa dotyczyła bliskich mi osób.

Każda bliska na swój odmienny sposób. Każda bliska emocjonalnie a tak zupełnie różna. Jedno je jednak łączy – silne poczucie własnej wartości.

Ego czy silna osobowość???

Zdrowe – nie przerośnięte ego, ale bardzo silne.

Ja do słabych osobowości też nie należę i kiedy trzeba, potrafię stanąć w obronie słusznej sprawy.

Jedna z osób bardzo emocjonalna, uczuciowa, pełna dobrych, ciepłych emocji. Z dominantą gadziego mózgu, gdzie drugi człowiek jest najważniejszy. Gdzie zielone serce podane jest na dłoni dla innych.

Druga osoba z deficytem zieloności. Z ogromnymi brakami gadziego mózgu, dla której drugi człowiek to ewentualnie kompan. Słowem – niezbędny do życia nie jest.

Los…. pomiędzy młotem a kowadłem…

I tak oto los połączył obydwie osoby za pomocą mnie. Ja z kolei pośrodku – mogłabym rzec – pomiędzy młotem a kowadłem.

Sytuacja nie prosta, złożona w swojej strukturze. Zresztą nie o sytuację tu chodzi.

A o co? O tolerancję i zrozumienie.

Zrozumienie, że każdy z nas jest inny.

To co dla Ciebie jest jest jasne i klarowne, dla drugiej osoby już niekoniecznie.

To co dla Ciebie jest normą, dla drugiej osoby może być skrajnością.
To co dla jednego jest wstępem dla innego może być zakończeniem.

Ale na Boga!

Gdzie zrozumienie?

Gdzie tolerancja?

Gdzie wyrozumiałość dla inności i odmienności?

Nic nie musisz….
Przecież nie musisz popierać zachowań wszystkich ludzi.

Masz pełne prawo się nie zgadzać. Możesz wyrażać swoją opinię, która dla Ciebie będzie wszystkim. Możesz wierzyć we własny los, w swoje przeznaczenie. Możesz wierzyć w co chcesz.

Możesz być innym człowiekiem niż wszyscy. I jesteś. I masz do tego pełne prawo.

Ale nie wolno Ci oceniać. Nie wolno Ci oczerniać. Nie wolno Ci ganić.

Naucz się akceptować inność drugiego człowieka.

Naucz się, że każdy żyje według własnych zasad, w zgodzie z własnym sumieniem i własnym ja.

Możesz tego nie popierać. Możesz się nie zgadzać. Ale powinieneś nauczyć się akceptować.

Nie wszystko co wydaje Ci się być białe, jest białe z punktu widzenia drugiej osoby. Nie wszystko co dla Ciebie jest czarne – jest czarne dla kogoś innego.

Nie musisz przecież z tym kimś iść na piwo, nie musisz się przyjaźnić, jeśli w Twoim osobistym kanonie wartości, ten człowiek nie zasługuje na Twoje zaufanie czy wsparcie.

Nie musisz się do niczego zmuszać, ale do diabła… nie potępiaj. Nie potępiaj inności, której nie rozumiesz.

Nikt nie przeżyje Twojego życia za Ciebie. Ty też nie żyj za kogoś….

Ludzie żyją, doświadczają, zmieniają się.

Ty też się zmieniasz, dojrzewasz, rozwijasz się.

Jeśli potrafisz zrozumieć siebie, zrozum innych.

Każdy ma swoje doświadczenia, każdy ma dobre i złe strony, każdy ma własne sukcesy i porażki. I każdy żyje tak jak mu się podoba.

Dopóty dopóki nie krzywdzi drugiego człowieka, niech żyje jak chce.

A Ty?
Ty …. Dla własnego dobra. Dla spokojnych nerwów. Dla siebie samego. Dla spokoju własnego sumienia….

Zaakceptuj.

Zaakceptuj inność, odmienność i wiarę, że życie choć dla każdego podobne – to w gruncie rzeczy zupełnie inne.